Usiedliśmy, Alicja i ja, na ławeczce naprzeciwko klatki z sowami. Sowy nie zgłosiły sprzeciwu. Były zniechęcone i ospałe. Napisałbym: osowiałe, ale w końcu kto ma być osowiały jak nie sowy? Patrzyły sobie na nas, a my z Alą patrzyliśmy na sowy. Ciężko orzec kto był tym patrzeniem bardziej znudzony. Ławeczka była twarda, jak zawsze. Jedna z sów zwróciła moją uwagę, bo miała spojrzenie inne od pozostałych ptaków w klatce –..
Rzeczy najnowsze:
Kiwałem się właśnie nad poranną kawą i obojętnie przerzucałem wiadomości w necie. Byłem niewyspany. – Czytałeś już? – spytał Lars, wystawiając głowę z torby na laptop, w której zamieszkał żeby zawsze mieć do mnie blisko. Lars jest moim osobistym diabłem-kusicielem. To on w sobotę kazał mi się przysiąść w knajpie do tej blondyny z rewelacyjnym tyłkiem, przysięgam. Ja nie miałem z tym w ogóle nic wspólnego. Skończyło się jak zawsze..
